Gołąb pocztowy - trochę faktów i historii

Gołębie od starożytności pracowały jako kurierzy. W Grecji wykorzystywano je jako posłańców przekazujących informacje o zwycięzcach igrzysk olimpijskich. Były szczególnie lubiane przez marynarzy, którzy zabierali je ze sobą na wyprawy i za ich pomocą dawali znać, że wracają już do domów.

Obejmujący szersza grupę ludzi ruch lotowania gołębi - w celach nie tylko użytecznych, ale też sportowych rozpoczął się na ziemiach polskich w pierwszych latach XX wieku. Na początku na Śląsku - zapewne pod wpływem Niemiec, gdzie ruch taki rozpoczął się znacznie wcześniej. Pierwsze zrzeszenie hodowców gołębi powstało w Zabrzu. Po odzyskaniu niepodległości 1918 roku traktowano je jako ważny instrument łączności o charakterze strategicznym, dlatego w czasie II wojny światowej zniszczona została populacja polskiej hodowli gołębi pocztowych - Niemcy w 1940 roku zarekwirowali wszystkie gołębie.

Odbudowa gołębiarskiej organizacji zaczęła się tuż po wojnie. Zaczęły się odtwarzać sekcje, oddziały, okręgi, ale hodowla gołębi pocztowych jeszcze kilka lat podlegała wojsku i ministerstwie spraw wewnętrznych.

W 1946 roku odbył się w Krakowie ogólnopolski zjazd towarzystw hodowców gołębi pocztowych, na którym powołano Związek Hodowców Gołębi Pocztowych. W 1948 w Katowicach zorganizowano pierwsza ogólnopolską wystawę gołębi pocztowych, w której udział wzięli także hodowcy zagraniczni.

Hodowców w Polsce grupuje Polski Związek Hodowców Gołębi Pocztowych. Obecnie gołąb pocztowy hodowany jest głównie dla celów sportowych. Organizowane są zawody z ich udziałem polegające na wypuszczaniu kilkuset do kilku tysięcy ptaków ze wspólnego startu, z odległości dochodzących czasem do 2000 km. Ich średnia prędkość przelotu na umiarkowanym dystansie (około 800 km) to 80 km/h, jednakże prędkości do 94,5 km/h obserwowano w lotach na krótkie dystanse.

Powrót:

• Wróć do listy aktualności

Przeczytaj także

• Poprzedni art: Witamy ponownie!
• Następny art: Wzorzec gołębia pocztowego